- эрод
- [ايراد]а1. гуфтор, баён, зикр, гуфтан; эрод кардан гуфтан, сухан рондан2. эътироз, нуктагирӣ, хурдагирӣ (ба гап ё кори касе); эрод гирифтан а) хурдагирӣ кардан, айбҷӯӣ кардан (ба кор, гапи касе); б) ба ягон фикри касе розӣ нашуда, сухани ӯро буридан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.